วันอาทิตย์ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

ถึงแล้วเมืองตาก

ค่ายอาสาฯจังหวัดตาก…..............


เก็บตกก่อนออกค่าย
18.35น. ก่อนออกเดินทางอยากบอกว่า ห้า~~แวะไปหาไรกินร้านข้างๆวิลัย(เดินตามกลิ่น) ไปกัน 7 คน มันก็ตลกมั๊ยว่า..สั่งกับข้าวเหมือนกันกลัวว่าจะไปไม่ทันรถออก แต่บังเอิญ!!! พี่ดันโทรมาบอกว่า..แนนสั่งข้าวให้พี่ด้วย 7 ชุด เหอะๆ >>> สรุปแล้วไอ้เรารีบเพื่อคัย
วันนี้คงไม่มีอะไรมาก แค่รอเวลาถึงที่หมายอย่างปลอดภัย
แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราออกค่าย และครั้งนี้ก็เช่นกัน มันยังคงสนุกสนานเหมือนเดิม เพลงแรกที่ดังขึ้นคือ..เพลง (มันของคู่กัน)คงไม่ต้องบอกนะว่าเสียงกลองดังขึ้นว่าอะไรจะเกิดขึ้นอิอิ.......มันก็ดังไง
หล่ะ^^


ถึงแล้วเมืองตาก เฮ้อถึงซะทีตากแต่จุดหมายของเราคือโรงเรียนตำรวจตะเวนชายแดนบ้านแสมใหญ่ ตำบลสามหมื่น อำเภอแม่ละมาด
จังหวัดตาก
ตอนนี้เรากำลังอยู่อำเภอแม่ละมาด เราจะต้องขนของย้ายไปยังรถอีกคันเพื่อจะได้เดินทางอย่างสะดวก กว่าจะขนเสร็จก็ประมาณเก้าโมงไปแล้ว หมดแล้ว!!!!ต่อจากนี้คือการเดินทางอย่างแท้จริง.......










ต้นไม้ เสียงนก หมอกที่กำลังจะจางหายไปกับแสงแดดอ่อนยามเช้า บรรยากาศทิวทัศน์มันยังกะฝันเลยหล่ะ แต่ติดที่ว่าเส้นทางมหาโหด(ถนนเก่ามากๆ) ตับไตไส้พุงคงจะสลับที่กันหมดแล้ว สงสัยหลังจากกลับแล้วต้องไปตรวจเช็คร่างกายซะหน่อย ไกลแสนไกลสุดโค้งขอบฟ้า....มันนานจริงๆ กว่ารถจะวิ่งผ่านสักคันรอเป็นชั่วโมง ว้าวววว!!!!!!ถึงแล้วขอบคุณพระเจ้า พอมาถึงพวกเราก็ไปประชุมกันที่โรงอาหารของเด็กๆที่นั้น แนะนำตัวกับผู้อำนวยการให้รู้จัก ต่อไปเราจะไปไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ของที่นั่นที่ที่ทุกคนเคารพนัพถือกัน พอไหว้เสร็จก็กินข้าว กินข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันไปทำธุระส่วนตัว พี่นัดประชุมอีกที่บ่ายสองโมงเจอกัน ค่ายนี้ได้เริ่มแล้ว
แบ่งเป็นสองกลุ่มใหญ่ๆ กลุ่มแรกไปรื้ออาคารเรียนออก ส่วนอีกกลุ่มไปขนทรายเข้าโรงเรียน(ฉ๊านนนนนนนเอง)ขนจากคลองน้ำไหล...เอ้า!!คนละไม้ละมือ ทั้งหมดก็สามคันรถกระบะมือระบมไปตามๆกันTT_____TT
แป๊บเดียวสี่โมงเย็นแระ พี่เลยพาไปเล่นน้ำตกอิอิ...แต่น่าเสียดายอีกครั้งเราดันเป็นวันนั้นของเดือน(ค่ายที่แล้วก็เป็นเง้อเซ็งเลย) หกโมงเย็นกินข้าว อยากบอกว่าเป็นอาหารที่สุดแสนจะอร่อยมากมาย (น้ำพริกกระปิ ไข่เจียว) อาหารย่อยสักพักก็ตามด้วยกิจกรรมสันทนาการ วันนี้คืนแรกของค่าย กิจกรรมเลยไม่มากเท่าไหร่ แต่พรุ่งนี้สิ ลุย!~
“ ผ่านไปอีกวันแล้วนะไม่รู้อะไรจะเกิดขึ้นกับวันพรุ่งนี้แต่วันนี้ฉันทำเต็มที่ที่สุดแล้ว “

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

การที่เราอยู่คนเดียวไม่ได้แปลว่าเราเหงาเสมอไป^^