ค่ายอาสาฯจังหวัดตาก…..............
เก็บตกก่อนออกค่าย
18.35น. ก่อนออกเดินทางอยากบอกว่า ห้า~~แวะไปหาไรกินร้านข้างๆวิลัย(เดินตามกลิ่น) ไปกัน 7 คน มันก็ตลกมั๊ยว่า..สั่งกับข้าวเหมือนกันกลัวว่าจะไปไม่ทันรถออก แต่บังเอิญ!!! พี่ดันโทรมาบอกว่า..แนนสั่งข้าวให้พี่ด้วย 7 ชุด เหอะๆ >>> สรุปแล้วไอ้เรารีบเพื่อคัย
วันนี้คงไม่มีอะไรมาก แค่รอเวลาถึงที่หมายอย่างปลอดภัย
แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราออกค่าย และครั้งนี้ก็เช่นกัน มันยังคงสนุกสนานเหมือนเดิม เพลงแรกที่ดังขึ้นคือ..เพลง (มันของคู่กัน)คงไม่ต้องบอกนะว่าเสียงกลองดังขึ้นว่าอะไรจะเกิดขึ้นอิอิ.......มันก็ดังไง
หล่ะ^^
ถึงแล้วเมืองตาก เฮ้อถึงซะทีตากแต่จุดหมายของเราคือโรงเรียนตำรวจตะเวนชายแดนบ้านแสมใหญ่ ตำบลสามหมื่น อำเภอแม่ละมาด
จังหวัดตาก
ตอนนี้เรากำลังอยู่อำเภอแม่ละมาด เราจะต้องขนของย้ายไปยังรถอีกคันเพื่อจะได้เดินทางอย่างสะดวก กว่าจะขนเสร็จก็ประมาณเก้าโมงไปแล้ว หมดแล้ว!!!!ต่อจากนี้คือการเดินทางอย่างแท้จริง.......
ต้นไม้ เสียงนก หมอกที่กำลังจะจางหายไปกับแสงแดดอ่อนยามเช้า บรรยากาศทิวทัศน์มันยังกะฝันเลยหล่ะ แต่ติดที่ว่าเส้นทางมหาโหด(ถนนเก่ามากๆ) ตับไตไส้พุงคงจะสลับที่กันหมดแล้ว สงสัยหลังจากกลับแล้วต้องไปตรวจเช็คร่างกายซะหน่อย ไกลแสนไกลสุดโค้งขอบฟ้า....มันนานจริงๆ กว่ารถจะวิ่งผ่านสักคันรอเป็นชั่วโมง ว้าวววว!!!!!!ถึงแล้วขอบคุณพระเจ้า พอมาถึงพวกเราก็ไปประชุมกันที่โรงอาหารของเด็กๆที่นั้น แนะนำตัวกับผู้อำนวยการให้รู้จัก ต่อไปเราจะไปไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ของที่นั่นที่ที่ทุกคนเคารพนัพถือกัน พอไหว้เสร็จก็กินข้าว กินข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันไปทำธุระส่วนตัว พี่นัดประชุมอีกที่บ่ายสองโมงเจอกัน ค่ายนี้ได้เริ่มแล้ว
แบ่งเป็นสองกลุ่มใหญ่ๆ กลุ่มแรกไปรื้ออาคารเรียนออก ส่วนอีกกลุ่มไปขนทรายเข้าโรงเรียน(ฉ๊านนนนนนนเอง)ขนจากคลองน้ำไหล...เอ้า!!คนละไม้ละมือ ทั้งหมดก็สามคันรถกระบะมือระบมไปตามๆกันTT_____TT
แป๊บเดียวสี่โมงเย็นแระ พี่เลยพาไปเล่นน้ำตกอิอิ...แต่น่าเสียดายอีกครั้งเราดันเป็นวันนั้นของเดือน(ค่ายที่แล้วก็เป็นเง้อเซ็งเลย) หกโมงเย็นกินข้าว อยากบอกว่าเป็นอาหารที่สุดแสนจะอร่อยมากมาย (น้ำพริกกระปิ ไข่เจียว) อาหารย่อยสักพักก็ตามด้วยกิจกรรมสันทนาการ วันนี้คืนแรกของค่าย กิจกรรมเลยไม่มากเท่าไหร่ แต่พรุ่งนี้สิ ลุย!~
“ ผ่านไปอีกวันแล้วนะไม่รู้อะไรจะเกิดขึ้นกับวันพรุ่งนี้แต่วันนี้ฉันทำเต็มที่ที่สุดแล้ว “
14 – 10 - 52
วันที่สองของการมาค่ายแล้ว นึกว่าจะได้อยู่เวรที่ไหนได้เป็นพี่ปีสามอยู่ทั้งหมด^^ มันเป็นแสดงถึงความเสียสละกันใหม่หมู่คณะ น่าชื่นชมมั๊ยหล่ะ(คัยไม่ชื่นแต่เราชม) ฝนตกประมาณตีสี่ เอ๊ะ.. ได้ข่าวว่าเราตากผ้าไว้มะใช่หรอ555 เปียกในที่สุดก็เปียกจริงๆ
พี่แบ่งออกเป็นสามโครง โครงแรกโครงสร้าง . สวัสดิการ . โครงสอน......ส่วนเราหรอไม่รู้คิดงัยให้เราอยู่แต่โครงสร้าง ตั้งแต่ทำค่ายมาได้อยู่แต่โครงสร้าง สงสัยจะเห็นเราเป็นผู้หญิงบอบบางมั้ง555เลยให้ทำแต่งานหนักๆ
กินข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันไปทำงาน มีทั้งถอนตะปู ทุบปูน ลื้ออาคาร ล่อนทราย เง้ออออออไม่ขอบรรยายแระกันนะบอกได้เลยว่า เหนื่อยโคตร
อาบน้ำ กินข้าวเย็น สันทนาการ ประชุมสรุปโครงแต่ละโครงที่ทำมาทั้งวัน และนัดแนะเตรียมคนเข้าทำงานตามโครงต่างๆสลับผลัดเปลี่ยนกันไป ทุกคนจะต้องได้ทำกันทุกโครง
ผ่านไปอีกวันแล้วนะ เวลาที่เราจะทำอะไรดีดีให้กับใครสักคนเนี่ย เวลามันช่างผ่านไปเร็วจริงๆ ว่ามั๊ย......
อ่ะๆๆๆๆๆๆเข้าเวรตั้งแต่ตีสี่ถึงหกโมงเช้า
15 – 10 - 52
วันนี้ตื่นตั้งแต่ตีสี่เพื่อจะเข้าเวร หกโมงเช้าง่วงก็ง่วง มืดก็มืด น่ากลัวก็น่ากลัว ไม่รู้จะทำอะไร เพื่อนอีกคนก็เล่นโดมิโน่ โอ๊ยยยยง่วง งั้นของีบก่อนนะทุกคนแป๊บเดียวเองอิอิ สักพักเพื่อนก็มาปลุก ไม่รู้จะทำอะไรเลยเล่นต่อเพลงมันซะเลยอิอิสนุกมากๆ เอาเป็นว่าวันนี้คนที่นอนอยู่ตรงกับห้องเข้าเวรไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันเลยหล่ะ...เช้าแล้ว
และอีกวันหนึ่งที่เราอยู่โครงสร้าง วันนี้ไปตัดไม้ไผ่ที่นอกหมู่บ้าน>>>ครูใหญ่แบบว่าขับรถไม่ดู รถ-ถนน-คนเลยที่เดียว555ขาซิ่งประจำดอย
พอมาถึง รร. ก็ต้องเก็บไม้ลงจากรถ แผ่ไม้ไผ่ กว่าจะเสร็จก็ตั้งนาน ไปๆๆๆๆไปอาบน้ำกันวันนี้สันทนาการเขาหนุกจริงๆ
ฝันดี............
16-10-52
เช้าวันนี้ตื่นตั้งแต่เช้าเพราะต้องมาออกกำลังกาย พี่บอกว่าจะต้องคิดคนละท่าเพื่อนำเพื่อนๆแต่เราคิดนะ>>>สงสัยพี่คิดท่าออกกำลังกายไม่ออกโดยเพราะคนนำ อิ อิ
ส่วนวันนี้ก็ออกโครงสร้างเหมือนเดิม ที่แรกนึกว่าจะได้ก่ออิฐก่อปูนที่ไหนได้ก็ไปขนทรายเข้ารงเรียนทั้งเช้าทั้งบ่าย งานวัน พรุ่งนี้ก็จะมีก่ออิฐด้านหน้าอาคารเรียนเพราะวันนี้ก่อด้านหลังก่อน อาจารย์ ตชด. บอกว่าคงจะเสร็จประมาณค่ำๆใกล้ จะได้เห็นความสำเร็จแล้วสินะเรา
เฮ้อ!!!ไม่อยากกลับเลยยยยยยอยากออกเดินทางแบบบนี้ต่อจังง
อ่ะ!!! วันนี้มีแขกรับเชิญมาด้วยคือ พี่เกี้ยวมาช่วยเป็นหัวหน้านำสันทนาการโดยเฉพาะ ตั้งแต่ทำค่ายมาค่ายนี้แหละสันได้ใจจริงๆ
17-10-52
วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ทำค่าย
วันนี้ตื่นตั่งแต่ตีสี่เพื่อจะมาทำอาหารให้กับทุกๆคนในค่ายได้ทานกัน อะไรเยอะแยะไปหมดเลยวันนี้ครัววุ่ยวายหรือว่ามันวุ่นวายแบบนี้อยู่แล้วนะเหอะๆ กว่าจะได้กับข้าวแต่ละอย่างกว่าจะหั่น ต้ม นึ่ง สารพัดนานาอาหาร เราไม่ได้ทำให้เฉพาะชาวค่ายทานแต่เราทำให้คนทั้งโรงเรียนทานด้วยมั้งมันก็เลยดูวุ่นวายยยยยยย
เพื่อนบอกว่าเป็นเพราะเรามาอยู่นะเนี่ยกับข้าวถึงได้อร่อยกว่าทุกวัน^^/*O* 555 มันเป็นไปได้หริอนี่
คืนนี้มีพิธีเทียนที่ชาวค่ายจะทำกันกันครั้งในคืนสุดท้ายของค่ายอาสาฯซึ่งเป็นพิธีที่ศักดิ์สิทธิ์มากและหลังจากนั้นก็จะมีพิธีเปิดใจสำหรับชาวค่ายหลังจากนั้นก็มีมินิปาตี้ NURSเล็กๆบนดอยสูงอิอิ
หากมีโอกาสเราคงได้มาร่วมทำค่ายกันอีกนะ
(คนอย่างพวกเราชอบอาสาฯ)
ปล. ไปซื้อของฝากที่แม่เมย จ.ตาก
“ เพลงรักน้อง “
เจ้านกน้อยล่องลอยโผล บิน
จากแผ่นดินทะเลสีคราม
ความเหงาเอยเหมือนคอยเหยียบย่ำให้ทรมาน
ฝ่าลมแล้วด้วยแรงท้าทาย
สู่จุดหมายที่ไกลริบตา
เพียงพบเธอทุกวันเห็นหน้าอิ่มเอิบดวงมาลย์
* ดอกไม้แย้มกลีบ บานแล้วในใจฉัน
จงหอมชั่วนิรันดร์มิโรยร่วงผ่านจากใจเราผอง
จงมอบความรักด้วยใจพักดี มอบชีวีให้เธอคุ้มครอง
** ความหวังดีจงมาปกป้องทั้งตื่นและฝัน
เก็บตกก่อนกลับ
ภาษากะเหรี่ยงวันละคำ วันนี้เสนอคำว่า
เง หมายถึง สวย
แนนเง หมายถึง แนนสวย 555
